Seçimden önce yazdığım bir yazıda, seçimden sonra büyük değişimler olmayacağını vurgulamıştım. Geçen zaman içinde, görünen durumun büyük oranda beni haklı çıkarttığını söylemeliyim. Bugünkü haberler içinde dikkati çeken nokta, 2003 içinde memurlara yapılacak zamların, halkın beklentisinin altında olacağı idi. IMF ile yürütülen anlaşma gereği, zam oranı büyük olmayacaktı.
Sormak isterim, ne değişti? Sadece yüzler. Yönetenler değişti. Yönetenler, seçim kampanyalarında verdikleri vaatleri tutabildiler mi? Ya da ne kadarını gerçekleştirebilecekler? Sistemin dışındayken, vaatler vermek kolay bir yol. Ancak, sistemin içine girince, hareket alanlarının sınırlı olduğunu idrak ettiler. İç ve dış borçların ödenmesi için gerekli kaynağa ulaşmanın çarelerini ararken, kendilerini iktidara taşıyan kitleyi memnun edebilmenin hiç de kolay olamayacağını gördüler.
Atatürk’ün bağımsızlık felsefesi, ne yazıktır ki, Menderes döneminden başlayarak zamanla anlamını ve etkisini yitirdi. Son 30 yıl boyunca ülkemizin, fiziki ve manevi kaynaklarını kullanarak, kendi hammaddesini üretebilmesi, bunu işlemesi ve ürüne çevirmesi imkanlarını göremedi ve değerlendiremedi önceki yönetimler. Fıstıktan tekstile, petrolden aklınıza gelebilecek tüm ürünlere kadar, bu ürünlerin üretimi için, ülkemiz hammadde açısından son derece verimli iken, bu hammaddeyi dışarıdan almak, daha kolay bir yol olarak gözüktü. Ülkemizin, tüm bölgeleri kaynak açısından, keşfedilmeyi, işlenmeyi ve üretime dönüşmeyi beklerken, ne yazıktır ki, yöneticilerimiz dış ülkelerden alışveriş yapmayı tercih ettiler. Kendi kaynağının değerini bilip, bunu ulusal gelire ve kazanca dönüştürmeyi becererek, diğer ülkelere örnek olan Japonya bile, bizlerin gözünü açamadı. IMF’ye olan borcu, yine borçla ödüyoruz.
Bu şuna benziyor: Bir kişi düşünün ki, bir bankaya olan kredi borcunu, bir başka bankadan kredi alarak ödüyor. Bu kişinin sonunun ne olacağını tahmin edebilirsiniz. Ülkemizin iç ve dış borçlarının sonu ve ucu görünmezken, hükümetin memurları rahatlatacak bir zam yapmasını beklemek hayal olacaktır. Hangi hükümet gelirse gelsin, IMF’ye olan bağımlılık sürdüğü müddetçe, uygulamalarda büyük farklılıklar olamayacaktır.
